Jak zostaliśmy village people

Cztery lata, spędzone w dusznym i zatłoczonym Singapurze wyleczyły nas z miłość do wielkich  miast, więc zanim opuściliśmy Singapur zdecydowaliśmy że zamieszamy daleko od centrum Chicago.


  • Umrzesz tam z nudów - wyrokowały singapurskie koleżanki
  • Tylko nudni ludzie się nudzą - odpowiadała Kura z szelmowskim uśmiechem. 

I nie myliła się... ledwo udało się jej rodzinie postawić nogę na amerykańskiej ziemi, a lokalne obyczaje wprawiły w osłupienie pana męża zwanego Żywicielem, panią żonę zwaną Kurą i długowłosą nastolatkę zwaną roboczo Przychówkiem.

Życie na prowincji może być fascynujące i niezwykłe o tym (mamy nadzieję) będzie ten blog.


Udostępnij:

KOMENTARZE

58 komentarze:

  1. to zalezy od czlowieka - mnie na poczatku tez sie podobalo zycie w malym miasteczku, ale po prawie 2 latach (ja na dodatek bez prawa jazdy, tylko maz prowadzi wiec bez niego musze czekac na autobus, ktory jezdzi raz na godzine albo dyndac 2km na inny przystanek) wiem, ze to nie dla mnie - wcale a wcale :) ale mam nadzieje, ze Wam bedzie zycie w Ameryce bardziej odpowiadalo niz mi :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Kochana, my też na amerykańskiej prowincji, choć szumnie nazywanej Doliną Krzemową. I całe szczęście, bo kiedy czasem jedziemy do San Francisco, to już przy korkach na wjeździe chcę wracać do domu :-). A. - onegdaj z siwej kanapy.

    OdpowiedzUsuń
  3. Droga Kuro i Rodzinko!
    Mam nadzieje i zycze Wam z całego serca, aby amerykanska prowincja okazala się być ze wszech miar doskonałym do zycia miejscem. Jestem przekonana, ze odnajdziecie się bez zadnych problemów, a nowe, cenne znajomości szybko zostaną nawiązane. Z niecierpliwoscia czekam na kolejne odcinki Waszego amerykańskiego zycia. Powodzenia!
    Pozdrawiam serdecznie z KL,
    Monika wraz z opuszczona szara kanapa ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Życzę samych sukcesów w Nowym Roku w Ameryce.

    OdpowiedzUsuń
  5. Kura, ależ się stęskniłam...niech Cię drzwi!!! Wszystkiego dobrego w Nowym Roku na nowej kuchni...:-D

    OdpowiedzUsuń
  6. Wszystkiego dobrego, Kuro kochana!!! Niech sie Wam wiedzie. Pozdrawiam! Marta

    OdpowiedzUsuń
  7. ale numer! a ja caly czas myslalam, ze Przychowek to chlopak! :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Zazdroszcze ciszy...
    Pani I.

    OdpowiedzUsuń
  9. yyyy ... ale, że jak ... Przychówek to nie chłopak ? ? ? tyle lat w takiej nieświadomości ...

    OdpowiedzUsuń
  10. Jaki błąd.. zawsze sądziłam, że Przychówek to osobnik płci męskiej :)
    Powodzenia w nowym miejscu!
    Mia

    OdpowiedzUsuń
  11. Już nie rozumiem - to Przychówek jakiej jest płci? :P

    OdpowiedzUsuń
  12. Anonimowy nigdy nie twierdzilismy, że mamy syna... po prostu nie ujawnialiśmy płci do czasu aż nasz dzieciak nie wyraził takiej ochoty...

    OdpowiedzUsuń
  13. Drogie kanapowiczki bardzo za Wami tęsknię i patrząc na moją wynajętą kanapę mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy.

    OdpowiedzUsuń
  14. Dominik podaj aktualny adres na priva ...

    OdpowiedzUsuń
  15. Myhongkonghusband ja bym to prawo jazdy spróbowała zrobić nawet gdyby miało służyć tylko po to by dojechać do najbliższego sklepu. Gdyby się nie udało kupiłabym sobie rower i od wczesnej wiosny do poźnej jesieni jeżdziłabym na dwóch kółkach..Baba na rowerze z zakupami w plecaku byłaby największą sensacją amerykańskiej prowincji...

    OdpowiedzUsuń
  16. Po pierwsze już wiem, ze przychówek jest Kobieta! a to ważne, po drugie będziesz zachwycona, po trzecie udanego kotwiczenia W USA! pozdrawiam i czekam na wieści blogowe
    Jadwiga

    OdpowiedzUsuń
  17. przyzwyczailam sie do chodzenia na piechote do sklepu, ale gorzej jest z 'chinskim marketem', bo tam juz musze isc na wycieczke i nie ma mnie w sumie z 3 godziny :) ale San Francisco Bay Area (kolezanka gdzies tam pisala o dolinie krzemowej, ktora jest na poludniu, ja na nieszczescie na wschodzie zatoki ;)) to zadupiaste miejsce i wiekszosc osob, ktore znam a nie byly tu urodzone wyjatkowo miejsca nie cierpi. ale za to mamy in-n-out i ich burgery trzymaja mnie przy zyciu :) mam nadzieje, ze jednak okolice Chicago sa bardziej przyjemne :) swoja droga moja prababcia byla urodzona w Chicago o czym sie dowiedzialam w tym roku, ale niestety nie poczulam amerykanskiego ducha haha
    nie moge sie doczekac Waszych przygod :) wszystkiego dobrego w nadchodzacym nowym roku :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Kuro, prowincje zobaczysz jak przyjedziesz do mnie ;) Uwierz ze AH to miasto.....
    Ewa mama Sloneczka

    OdpowiedzUsuń
  19. Uwielbiam swoja prowincje. Mieszkam w niej juz 8 lat, a sila bylam przetransportowana z miasta Chicago. Teraz nawet nie wiem, co w Chicago slychac - ostatni raz bylam trzy lata temu. Tylko koniecznie samochod potrzebny. Lub inne kola, bo chodnik Ci sie skonczy w polowie drogi do celu.
    PS. A czy widzialas juz nasze piekne dziury na drochach? Ot, mam talent do promowania Illinois:-P
    Nanuk24.

    OdpowiedzUsuń
  20. O rety! A ja sie zastanawialam w jakiej czeci USA wyladowaliscie i obstawialam Krzemowa Doline a tutaj taka niespodzianka., Sama nie wiem, czy wolalabym mieszkac w duzym amerykanskim miescie, czy na prowincji. W kazdym razie Dolina Krzemowa podobala mi sie i moglabym tam zamieszkac. Miasta na poludniu: Phoenix, Tucson okropne, a SF tez fajne. Nigdy nie bylam na polnocy, a ze zdjec widze, ze zupelnie inaczej to wyglada.
    A z Przychowkiem to jestem w szoku, ze po 4 latach "zmienil plec".

    OdpowiedzUsuń
  21. wszystkiego naj w nowym kraju i nowym roku !

    OdpowiedzUsuń
  22. Nie no - pisanie per Przychówek w rodzaju męskim było podstępne. I nieco mylące jeśli chodzi o relacje z kolegami - tzn. zawsze dziwiłam się, że przychówek ma tyle koleżanek, a nie kolegów.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Faktycznie, też zastanawiałam się nad tymi koleżankami. Ale zawsze myślałam, że może to uczuciowy, miły chłopak. I to "Przychowek powiedział /poszedł ". Mój światopogląd legl w gruzach. Ale nam numer Kuro zrobiłaś.

      Usuń
  23. Jak miło znowu widziec i czytać ;-) Wspaniałości w nowym roku i nowym miejscu!

    OdpowiedzUsuń
  24. Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku i w nowym miejscu życia:)
    Z Przychówkiem, to już mi coś zaświtało w poprzednim poście na Azji..., ale że w USA są kiszone ogórki, to dopiero niespodzianka :))
    Ok, wiem są słowiańskie (polskie) sklepy...

    OdpowiedzUsuń
  25. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  26. Kuro! Jak ja się cieszę! Pisz, pisz, pisz! Jak najwięcej.
    A Przychówkiem jestem zaskoczona :D O Przelatku przynajmniej piszę "Przelatek powiedziała" :D Dałaś czadu!

    Wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia dla całej Kurzej rodziny!
    Wszystkiego najlepszego w nowym roku!

    OdpowiedzUsuń
  27. Ja tak tylko cichutko przypominam, że Azja od kuchni miała byc blogiem o żarciu Przychówek miał pojawiać się tylko czasem...Życie w Singapurze okazało się nieprzewidywalne i zupełnie niechcący dzieciak stał się jednym z bohaterów bloga.

    Sama zainteresowana miała niezły ubaw gdy ktoś pisał, że jest młodym dżentelmenem lub mądrym chłopcem...
    Osobiście nad tym zamieszaniem bolałam, bo nie mogłam opisać chińskich zalotów i jednej całkiem poważnej propozycji małżeńskiej ...Kilka razy próbowałam nakierowac czytelników, że jednak mamy córkę, ale nie wszyscy się domyślili...
    No, ale teraz jest wszystko jasne... bo Przychówek co prawda na zmianę pseudo się zgodził, ale ujawnie płci zaakceptował

    OdpowiedzUsuń
  28. Jednak moja parszywa niesystematyczność potrafi być całkiem ciekawa :-) Dzięki temu że jakiś czas nie czytałam azjatyckiego bloga mam niespodziankę na Nowy Rok!

    Ja również z tych co myśleli że Przychówek jest chłopcem ale cóż "Skłodowska też była kobietą!" Ciekawa jestem historii matrymonialnych i mam nadzieję że dopiszesz Kuro cd...
    Nie mniej ciekawa jestem wrażenia jakie zrobiły na was amerykańskie przedmieścia i centra i w ogóle jak taka przeprowadzka wygląda ze strony Kury... pisz moja droga pisz ile wlezie!

    pozdrawiam z opolskiej prowincji

    OdpowiedzUsuń
  29. no dobra to ja tez sie dalam zrobic - Przychowku ciapa jestem i tyle :) pozdrawiam cieplo jako eciotka i zycze Ci nowych wspanialych kolezanek i wielu wspanialych wspomnien do kolekcji :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Dokładnie! Kuro, chyba jesteś nam winna (za to małe "niedomówienie" odnośnie płci Przychówka/Przychówkowej) jeszcze kilka singapurskich opowieści.
    ;)


    ewe

    OdpowiedzUsuń
  31. Ha! To ja pozdrawiam z Arlington, VA. Przedmieść nie cierpię;) dlatego bedzie dla mnie bardzo interesujące to, jak je przedstawisz;)pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  32. W ramach pokuty za zamieszanie z płcią Przychówka zaraz po zakończeniu cyklu o Japonii napiszę jeszcze 10 singapurskich postów....a potem zacznę gotować tylko po amerykańsku czyli dużo i treściwie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Proszę! Tak już tesknimy i chcemy wiedzieć, jak sobie radzicie

      Usuń
  33. Pomysł z pokutą bardzo mi się podoba ;) i strasznie fajnie móc znów czytać o Waszych przygodach! Happy New Year!

    OdpowiedzUsuń
  34. Ja akurat już dość dawno domyśliłam się, że Przychówek to dziewczynka :) Prawie same koleżanki, Kura pilnująca na basenie dziewczynek itd :)
    Kinga

    OdpowiedzUsuń
  35. Prosimy o opisanie tych zalotów :) i propozycji małżeństwa w takim razie :)

    OdpowiedzUsuń
  36. Kuro, powodzenia na nowym miejscu :) Ja się domyśliłam jakiś czas temu, że Przychówek to dziewczę, ale też się wtedy zdziwiłam :D Szkoda, że wyjechaliście z Singapuru, ale z przyjemnością będę czytać o Waszym amerykańskim życiu :)

    OdpowiedzUsuń
  37. Przy Indiach bylo juz wiadomo - ze sie boicie jechac, zeby dziecku cos sie nie stalo.

    OdpowiedzUsuń
  38. Oj Kuro kochana! Wy wyjechaliście a ja przyjechałam do SG :(
    Tyle czasu spedzilam w waszym Kurniku i tak sie zadomowilam, że myslałam już tylko o tym jak pewnego pieknego dnia wybierzemy się na kopi! A tu takie niespodzianki....
    Mam nadzieje ze opowiesz nam jak potoczyly sie sprawy wyksztalcenia Przychówka!
    Pozdrawiam prosto z Orchard!
    AZ

    OdpowiedzUsuń
  39. Kuro, tęsknie za tobą bardzo! Czekam na nowe wpisy aby się dowiedzieć co u was słychać i jak wam się żyje. Pisz dużo i często. Mam nadzieje że pierwsze wrażenia macie pozytywne. Ściski dla ciebie, Żywiciela i Przychówka.
    Ewa T. z Singapuru

    OdpowiedzUsuń
  40. Już koniec stycznia, gdzie są nowe wpisy. Z e-matki wiem, że był polonijny zlot, a na blogu cisza.

    A.

    OdpowiedzUsuń
  41. było siedzieć w H albo P!!! pozdrowienia z K

    OdpowiedzUsuń
  42. Tomek Singapurczycy i Amerykanie kochają skróty, ale mimo szczerych chęci cieżko nam się domyślić co autor miał na myśli ;)

    OdpowiedzUsuń
  43. A polonijne spotkania na mojej kanapie będą imprezą cykliczną ... cotygodniową do czasu aż miejsc na kanapie zabraknie....;) Nowe wpisy będą niebawem, bo ilość drobnych spraw mocno nas przytłoczyła...Przez miesiąc zmieniliśmy mieszkanie, wysłaliśmy dzieciaka do szkoły, kupiliśmy i skręciliśmy niesamowitą ilość mebli i kilka razy mocno się wkurzyliśmy.. Kura zdobyła sprawnośc siłacza, a Żywiciel pokochał zakupy...Oj działo się tyle, że czasu na pisanie nie było...

    OdpowiedzUsuń
  44. Ewa T nawet nie wiesz jak za Tobą tęsknię :( Brak mi naszych .., spotkań chleba pieczonego w małym piekaniku i sera z gara... Tu jest inaczej...więc tematów do bloga nie zabraknie, ale brak mi Was niezmiernie...

    OdpowiedzUsuń
  45. Droga Kuro - jest Wielka - tak ciekawie się Ciebie czyta, że od 3 dni nie mogę się oderwać ( prasowanie leży odłogiem, mąż narzeka,że nie rozmawiam z nikim , filmu nawet nie oglądam wspólnie), no cóż - kończę na razie rok 2011 w Azji . Dalczego tak pżno do Was trafiłam ? Nie wiem, ale cieszę się że dotarłam ...
    Pozdrawiam z polskiego zadupia
    Larysa
    (wcześniejszy wpis mi zeżarło)
    Pzdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  46. Kuro, bo to była odpowiedź dla koleżanki A. "onegdaj z siwej kanapy". ;-) pewnie znowu mnie objedzie

    OdpowiedzUsuń
  47. Czekam na opowieści. Ciężko wymienić spotkania twarzą w twarz na notki ale wezmę co dasz, tylko daj coś. Pisz kochana, pisz! Domyślam się, że macie urwanie głowy dlatego uzbrajam się w cierpliwość. Mam nadzieję, że mimo że jest inaczej jest wam również dobrze a będzie jeszcze lepiej jak te małe sprawy pozałatwiacie i złapiecie oddech.
    ściskam
    Ewa T.

    OdpowiedzUsuń
  48. 3.5 miesiąca sprawdzam i sprawdzam a tutaj NIC :( Czy będziecie kontynuować pisanie bloga ? Prosze o odp pod komętarzem bo jeśli nie to nic tutaj po mnie...

    OdpowiedzUsuń
  49. Ojejku, Przychówek to Przychówkówna! Aż wierzyć mi się nie chce!
    Kuro, możemy liczyć na posty? Tęsknimy!

    OdpowiedzUsuń
  50. Gdzie zniknęliście?? Czekamy!!! mm

    OdpowiedzUsuń
  51. Kuro, czy Ty żyjesz? Jak żyjesz to PISZ ;)

    OdpowiedzUsuń
  52. Pani Kuro, juz maj, pachną fiołki w lesie, a blog ciszą niesie
    Karola

    OdpowiedzUsuń
  53. Czy możesz napisać przynajmniej że jesteście cali i zdrowi?
    :-)

    OdpowiedzUsuń
  54. Kuro, bardzo żałuję, że nie prowadzisz amerykańskiego bloga :( Wierna czytelniczka Azji od Kuchni.

    OdpowiedzUsuń
  55. "Nowe wpisy będą niebawem [...] tematów do bloga nie zabraknie" Śmiałe twierdzenie, jak na kogoś kto nawet na facebooku nie odpisuje na swoim profilu (chociaż na Polakach w Singapurze się udziela)

    OdpowiedzUsuń
  56. Anonimowy nie ma co się tak gorączkować przecież jesteśmy ... i piszemy. Mimo nieobecności na blogu zawsze mieliśmy aktywny facebook i instagram ( dla Azji i dla Ameryki od kuchni)

    OdpowiedzUsuń